Neologizmy w mowie przedszkolaka

Świat wewnętrzny dziecka w wieku przedszkolnym charakteryzuje brak organizacji i nieuporządkowanie, który to stan ulega zmianie wraz z ujawnianiem swoich myśli w otaczającym dziecko środowisku. Naturalna potrzeba mówienia o tym, co myśli i czuje stanowi wyrażanie zespołu nieustabilizowanych jeszcze, ale silnych i intensywnych uczuć i przekonań w formie dostępnej dla innych, czyli za pomocą słów. Dziecko jako „człowiek mówiący”, w humanistycznym aspekcie języka, jest istotą językowo twórczą, zdolną do odtwarzania form językowych zasłyszanych w środowisku. „Nazywanie” więc, w mowie dzieci jest więc wyrazem ich uczestnictwa w życiu społecznym.

[heart_this]

Mowa dziecka w okresie od 3 do 7 lat stale się rozwija i wzbogaca, nie tylko ilościowo, ale i jakościowo, a w trakcie rozmów z dorosłymi stopniowo kształtuje się u niego tzw. wyczucie językowe. Rozwój mowy związany jest z rozwojem myślenia, ponieważ mowa i myślenie rozwijają się w toku praktycznego działania spostrzeżeń dziecka. Choć myślenie w wieku przedszkolnym nie stanowi jeszcze odrębnej i samodzielnej czynności poznawczej, podporządkowane jest praktycznym działaniom

Dziecko w wieku od 2 do 5 lat jest szczególnie wrażliwe na materiał językowy przekazywany mu przez dorosłych. Natomiast wiek od 3 do 7 lat jest głównym okresem rozwoju osobowości dziecięcej.

U progu wieku przedszkolnego dziecko posługuje się mową dość swobodnie. Jego słownik czynny (słowa, których dziecko używa) zawiera około tysiąca słów, a słownik bierny (słowa, które dziecko rozumie) może być o kilkaset słów większy od słownika czynnego. Wraz z dojrzewaniem dziecka zasób słów powiększa się. W wieku 5 lat jest to około 2000 słów, a w wieku 7 lat juz 4000 słów w słowniku czynnym. Dodatkowo dziecko zaczyna prowadzić swobodne rozmowy i budować poprawne zdania złożone. Dostrzega także pewne prawidłowości w budowie wyrazów, tworząc i rozumiejąc nowe.

Faza pierwsza to tak zwany synkretyzm osobowości, charakterystyczny dla dzieci od 3 do 5 lat. Dzieci w tym wieku odznaczają się postawą egocentryczną. Wiek od 5 do 7 lat to faza „orientacji na innych”. W wieku przedszkolnym, pojawia się u dziecka także myślenie przyczynowo – skutkowe a więc, jak twierdzą eksperci także zainteresowanie budową wyrazu, postrzeganie w nim części, które niosą ze sobą znaczenie, pewne cechy definicyjne.

Prośba do Was! Piszcie pod spodem w formularzu jakie neologizmy usłyszeliście od przedszkolaków jeśli pracujecie z dziećmi i od swoich własnych pociech 🙂 Może za jakiś czas stworzymy  bazę dziecięcych nowych słów!

Powiązane posty:

Kiedy warto iść z dzieckiem do logopedy? Odczytywanie diagnozy logopedycznej Frazeologizmy w języku polskim – o czym mówią i czemu tak często nam się mylą? Innowacje językowe – dlaczego i jak nasz język się zmienia?