Piszesz tekst? Zwróć uwagę na jego … wygląd!

Choć to ostatnia rzecz, na którą patrzymy jest równie ważna jak pozostałe walory pisanego przez nas tekstu. W szczególności zaś wtedy, kiedy tekst wędruje do innych czytelników. Podobno o gustach się nie dyskutuje, każdemu bowiem podobać się będzie co innego. Jeśli jednak wypolerujemy nasz tekst, artykuł, post pod względem ortografii, gramatyki i stylistyki warto dopieścić go również wizualnie.

[heart_this]

Istnieją pewne odgórnie przyjęte zasady w typografii, których przestrzegając sprawimy, że nasz tekst będzie czytelny i przejrzysty…

Idealny font

Powinien oddawać charakter treści.
Jeśli nie masz pomysłu skorzystaj z fontu standardowego, takiego, do którego każde czytelnicze oko jest przyzwyczajone (Times New Roman, Georgia, Halvetica, Lato, Arial).

Wielkość ma znaczenie

Stosowanie dużych/wielkich liter (inaczej wesalików) w dłuższych tekstach osłabia ich czytelność.
Wersaliki lub ich dziecięce wersje – kapitaliki (mniejsze wersje dużych liter) służą zazwyczaj do wyodrębnienia tytułów, lub śródtytułów. Te z kolei ustalają w tekście pewną hierarchię, porządkują myśli zawarte w poszczególnych akapitach.

Pogrubienie

Służy do wyróżnienia informacji, która w danym akapicie jest najważniejsza.
Pogrubienie całego akapitu sprawi, że uwaga czytelnika będzie rozproszona przez co wyselekcjonowania informacji najważniejszej nie będzie możliwe.
Stosując pogrubienie możemy też położyć nacisk na dany komunikat.

Emfaza – podwójne wyróżnienie

Najczęściej nacisk w wyróżnieniach kładzie się wspomnianymi wcześniej pogrubieniem lub zastosowaniem wersalików.
Warto pozostać przy jednej z tych metod wyróżniając w ten sposób na przykład śródtytuły artykułu.
Emfazę, czyli podwójne wyróżnienie stosuje się na przykład w grafikach i tekstach ostrzegawczych: UWAGA ZŁY PIES!, NIE SKAKAĆ DO WODY! itd.

Kursywa

Podobno najlepsza forma wyróżnienia.

Można ją stosować na przykład do wyróżnienia nazw własnych, cytatów, wypowiedzi.

Odstępy między literami

Każdy font, ma już sam w sobie dobrze zdefiniowane odległości liter dlatego z domysłu „nie grzebie się” między nimi ponieważ zamiast ulepszenia tekstu możemy uzyskać wśród liter totalną samowolkę, anarchię informacyjną i doprowadzić do rozproszenia myśli osoby, która będzie czytać nasz tekst.
Możemy skorzystać z właściwości letter-spacing w CSS dla tekstu akapitowego i jeśli zwiększymy wartość o 1-2 piksele będzie to nadal dobrze wyglądać na przykład w nagłówkach, lub na przyciskach na naszej stronie internetowej.

Szerokość wiersza

Optymalna długość linii tekstu wygodnej do czytania to 45-85 znaków wraz ze spacjami oraz znakami interpunkcyjnymi.
O ile w tekstach przeznaczonych do druku w stałej formie (czasopisma, gazety, ulotki) sprawa jest prosta i łatwo ją zweryfikować, o tyle w przypadku stron internetowych podlega dyskusji.
W gazetach teksty łamane są na kolumny, tak by czytanie ich było łatwiejsze.
W stronach internetowych zasada jest podobna: tekst akapitowy nie powinien być ani zbyt wąski, ani zbyt rozległy. Tworzenie na stronie internetowej szerokości wiersza, która wynosi 100 znaków też nie będzie błędem, ponieważ nie ma żadnych badań, które wykazałyby, że dłuższe teksty czyta się gorzej.

A może by tak po swojemu?

Choć tak jak pisałam we wprowadzeniu stosowanie odgórnie ustalonych zasad pomoże nam stworzyć czytelny i przejrzysty tekst z doświadczenia wiem, że trudno zrezygnować z pewnych nawyków. Dlatego moim zdaniem przy stosowaniu swoich wewnętrznych zasad dotyczących wizualnej strony tekstu ważna jest przede wszystkim konsekwencja. Jeśli wprowadzamy własne wyróżnienia dla pewnego typu informacji, lub chcemy położyć nacisk na pewnego rodzaju komunikaty róbmy to we wszystkich swoich tekstach jednakowo stosując ustalone zasady we wszystkich swoich artykułach, postach, na całym swoim blogu lub stronie internetowej. Zawsze możemy i powinniśmy podkreślić, wzmocnić myśl najważniejszą na przykład w danym akapicie. Dzięki takiemu podkreśleniu czytelnik w jakiś sposób łączy się telepatycznie z twórcą tekstu i odczuwa wagę czytanych słów podobnie do niego. Odbiera podobne emocje do tych, które piszący odczuwał w trakcie tworzenia danego fragmentu. Wydaje mi się jednak , że powinniśmy starać się zrobić to bez zakłócania rytmu tekstu i nie stosować dodatkowych zbędnych oznaczeń np. ciągów interpunkcyjnych.