
Odczytywanie diagnozy logopedycznej
Niezrozumiałych pojęcia i skróty, wśród których łatwo się zgubić. Właśnie taka wydawać się może zwykłemu szaremu człowiekowi diagnoza logopedy. Chcielibyśmy pomóc dziecku w ćwiczeniu także w domu ale nie do końca rozumiemy specjalistyczne sformułowania. Oprócz tego, że możemy i zawsze powinniśmy zadawać logopedzie pytania wprost możemy także korzystać z ogólnodostępnej dla wszystkich wiedzy.
[heart_this]
- apex – czubek języka
- dyslalia – nieprawidłowość w realizacji jednej głoski, kilku głosek, a nawet wszystkich lub niemal wszystkich od razu (tzw. bełkot)
- gammacyzm – wada wymowy, w której zaburzona jest realizacja głosek g i g’
- kappacyzm – wada wymowy, w której zaburzona jest realizacja głosek k i k’
- lambdacyzm – wadliwa realizacja głoski l i l’
- ORM – opóźniony rozwój mowy
- reranie (rotacyzm) – inaczej nieprawidłowa artykulacja głoski r
- SLI – specyficzne zaburzenia językowe
- spastyczność (dotyczy napięcia mięśniowego) – wzmożone napięcie mięśniowe lub ich sztywność związane z ich nieprawidłową reakcją na bodźce.
- wiotkość (hipotonia) – obniżone napięcie mięśniowe
- szereg ciszący – głoski ś, ź, ć, dź
- szereg szumiący – głoski sz, ż, cz, dż
- szereg syczący – głoski s, z, c, dz
- sygmatyzm (seplenienie) – jest to bardzo częsta wada wymowy polegająca na nieprawidłowej realizacji głosek s,z,c, dz, sz, ż, cz, dż oraz ś, ź, ć, dź.
Literatura
Tadeusz Gałkowski, Grażyna Jastrzębowska, Logopedia pytania i odpowiedzi, Opole 2003

