EDUKACJA,  KOMUNIKACJA,  LIFESTYLE

Odczytywanie diagnozy logopedycznej

Niezrozumiałych pojęcia i skróty, wśród których łatwo się zgubić. Właśnie taka wydawać się może zwykłemu szaremu człowiekowi diagnoza logopedy. Chcielibyśmy pomóc dziecku w ćwiczeniu także w domu ale nie do końca rozumiemy specjalistyczne sformułowania. Oprócz tego, że możemy i zawsze powinniśmy zadawać logopedzie pytania wprost możemy także korzystać z ogólnodostępnej dla wszystkich wiedzy.

[heart_this]

  • apex czubek języka
  • dyslalia –  nieprawidłowość w realizacji jednej głoski, kilku głosek, a nawet wszystkich lub niemal wszystkich od razu (tzw. bełkot)
  • gammacyzm – wada wymowy, w której zaburzona jest realizacja głosek g i g’
  • kappacyzm – wada wymowy, w której zaburzona jest realizacja głosek k i k’
  • lambdacyzm – wadliwa realizacja głoski l i l’
  • ORM – opóźniony rozwój mowy
  • reranie (rotacyzm) – inaczej nieprawidłowa artykulacja głoski r
  • SLI – specyficzne zaburzenia językowe
  • spastyczność (dotyczy napięcia mięśniowego) – wzmożone napięcie mięśniowe lub ich sztywność związane z ich nieprawidłową reakcją na bodźce.
  • wiotkość (hipotonia) – obniżone napięcie mięśniowe
  • szereg ciszący – głoski ś, ź, ć, dź
  • szereg szumiący  głoski sz, ż, cz, dż
  • szereg syczący – głoski s, z, c, dz
  • sygmatyzm (seplenienie) – jest to bardzo częsta wada wymowy polegająca na nieprawidłowej realizacji głosek s,z,c, dz, sz, ż, cz, dż oraz ś, ź, ć, dź.

 Literatura

Tadeusz Gałkowski, Grażyna Jastrzębowska, Logopedia pytania i odpowiedzi, Opole 2003

podpis pod notką