Uczciwe korepetycje – na co uważać i jak wybrać dobrego korepetytora?

Wraz z początkiem września wszyscy uczniowie wrócili do szkół. Wraz  z początkiem roku szkolnego powrócił także temat korepetycji – czy zapisywać na nie dziecko, czy to nie będzie strata pieniędzy, czas niewykorzystany właściwie przez korepetytora i ucznia?  Na co należy zwrócić uwagę wybierając szkołę, lub osobę prywatną, która będzie uczyć nasze dziecko?

[heart_this]

Metoda prowadzenia korepetycji

Nauka przez zabawę, lub aktywizacja ucznia starszego

W przypadku dziecka młodszego warto wytworzyć samą atmosferę spotkania zbliżoną do zabawy. Nauka powinna być przemycana w taki sposób by dziecko miało wrażenie, że dzieje się to „przy okazji”. Młodsze dzieci najczęściej interesuje nauka w czystej postaci, dlatego najlepiej przyswojona wiedza to ta, która wniknie w młody umysł przy okazji przeprowadzanego eksperymentu, odgrywania scenki, lub próbie wcielenia się w daną postać (w zależności od przedmiotu).

Próby przekazywania „suchej wiedzy” bardzo szybko się nudzą, a ich efekty nawet jeśli następują są krótkotrwałe. Dlaczego? Dziecko nie jest  naprawdę zaangażowane w to czego się uczy.

W przypadku uczniów starszych (nawet licealistów) zabawa polegać będzie oczywiście bardziej na ich aktywizacji podczas indywidualnej nauki. Zrezygnować należy więc częściowo z monotonnego wykładu na rzecz dyskusji i ćwiczeń, które porządkują wiedzę (np. tekst z lukami, który uczeń ma uzupełnić podczas krótkiego wykładu nauczyciela). Warto też pamiętać, że metody nauczania należy stosować naprzemiennie, by niejako zaskakiwać nimi ucznia.

Korepetytor asertywny

Korepetytor nie powinien dopuścić do tego, by lekcja przeistoczyła się w istne szaleństwo, by zabawa przeważyła nad nauką. Nie stanie się tak w momencie, w którym każdy element będzie prowadził do wyciągnięcia konkretnych wniosków, konkretnej wiedzy. Kiedy metody pracy dostosowane będą do ucznia, a nie na odwrót.  Każda zabawa powinna być podsumowana rozmową, pytaniami.

Wielu korepetytorów pracujących w grupach, nawet wśród uczniów starszych stosuje metody polegające na zmianie miejsca, aktywności fizycznej, które pomagają „zabić nudę”, która może wkraść się do każdego umysłu słuchającego monotonnego wykładu.

Każde osiągnięcie powinno być nagradzane, nie przesadnie, ale adekwatnie do jego wielkości (np. w przypadku dziecka młodszego – pochwała przed rodzicami). Żadna niewykonana praca nie powinna być odpuszczona.

Uczciwość wobec siebie, dziecka i rodziców

Jeśli mimo aktywizujących metod nauczania, kontakt z dzieckiem nie polepszy się i:

• w przypadku zajęć indywidualnych-  unika odpowiedzi, kontaktu wzrokowego, lub wręcz przeciwnie zbyt szaleje, zachowuje się nadpobudliwie;
• w przypadku zajęć grupowych – stoi na uboczu, nie udziela się, unika odpowiedzi, nie bierze czynnego udziału w zajęciach, lub wręcz przeciwnie dominuje grupę, przejmując inicjatywę nad powierzonym do wykonania zadaniem;

w zależności od zachowania dziecka:

• korepetytor powinien porozmawiać z uczniem o tym, z czego wynika jego zachowanie, być może poznając przyczynę, w bardzo prosty sposób znajdzie rozwiązanie problemu;
• jeśli dziecko odpowiada „nie wiem”, lub nie chce rozmawiać z nauczycielem, korepetytor nie powinien czuć się przegranym jeśli o pomoc poprosi rodziców, którzy najlepiej znają dziecko i zaproponują możliwe sposoby na polepszenie kontaktu; podobnie rodzice nie powinni źle oceniać nauczyciela, który zwróci się do nich o pomoc;
• korepetytor pracujący z uczniem indywidualnie, powinien dostosować swoje metody do ucznia,  stosowanie zawsze wybieranych, dobrze znanych mu metod tylko dlatego, że dają poczucie bezpieczeństwa i przewidywalności przebiegu lekcji nie zawsze będą efektywne; powinien jednocześnie wybrawszy metody, które jego zdaniem będą najbardziej efektywne trzymać się ich w trakcie całej pracy z tym samym uczestnikiem,
• w większej grupie by uniknąć chaosu,  korepetytor powinien przydzielać role w wykonywaniu zadań adekwatnie do osobowości ucznia,
• jeśli po dłuższym czasie korepetycje nie przynoszą efektów z przyczyn niezależnych od korepetytora, powinien on porozmawiać z rodzicami o sensie ich kontynuacji.

Jak wybrać dobrego korepetytora?

Jak uchronić się przed stratą pieniędzy i brakiem efektów?

• uczestnicz w wyborze korepetycji i nauczyciela,
• nie ufaj do końca dziecku jeśli twierdzi ono, że dany korepetytor jest świetny (być może jest świetny, ponieważ mało wymaga?),
• nie kieruj się tylko i wyłącznie ceną,
• uważaj na „uczelniane korepetycje” – studenci, lub absolwenci różnych kierunków uczelni wyższych mogą mieć wiedzę, ale ze względu na brak doświadczenia w pracy z dziećmi nie będą potrafili właściwie jej przekazać; dlatego osoby takie wybieraj przeprowadzając z nimi rozmowę o stosowanych przez nich metodach, z polecenia, lub do dodatkowej edukacji uczniów starszych (np. gimnazjum, liceum);
• angażuj się w korepetycje, pytaj o postępy dziecka, przeglądaj materiały, które nauczyciel przygotowuje dziecku i sposób w jaki dziecko je uzupełnia.

Spotkania indywidualne, czy w grupie?

Spotkania grupowe są formą pośrednią między nauczaniem w szkole, czy na uczelni a zajęciami indywidualnymi, w których uczestniczy nauczyciel i uczeń. W przypadku zajęć grupowych efekty nauki mogą (ale nie muszą) być mniejsze od tych widocznych po spotkaniach indywidualnych. Zależy to nie tylko od metod stosowanych przez nauczyciela, ale także od zaangażowania każdego uczestnika zajęć.

Zajęcia w grupie często wybierane są ze względów finansowych – stawka za godzinę jest mniejsza niż w przypadku zajęć indywidualnych, ponieważ koszty pracy nauczyciela dzielone są na większą ilość osób.

Przy doborze grupy warto kierować się jednolitością poziomu wszystkich uczestników oraz ich zbliżonym wiekiem. Wybierając zajęcia, na których materiał będzie dla ucznia zbyt prosty, skazujemy go na nudę i nieefektywne „nicnierobienie”. Choć sam uczeń może być z tego faktu zadowolony, na pewno satysfakcji nie odczują rodzice, którzy mimo wydanych pieniędzy nie zobaczą ani zaangażowania, ani efektów. Uważać należy też na zajęcia o zawyżonym poziomie. W przypadku lekcji grupowych nauczyciel może nie mieć czasu na to, by indywidualnie pomóc jednemu z uczestników w nadrobieniu materiału. Efekty mogą być podobne jak w przypadku pierwszym. Dodatkowo uczeń może się zniechęcić i trzymać podczas zajęć na uboczu.

W końcu ostatnim kryterium przy wyborze zajęć grupowych jest liczebność grupy. Jeśli prowadzone są przez jedną osobę, a uczestniczyć ma w nich kilkanaście, lub powyżej dwudziestu osób można przewidzieć, że albo będzie to wykład, albo nieudane zajęcia aktywizujące uczniów, w których rzeczywiście brać będzie udział tylko ich część. W przypadku zajęć, w których nauczyciel deklaruje przeważanie pracy indywidualnej z każdym uczniem, liczebność takiej grupy nie powinna przewyższać 3-4 osób.

Dowiedz się, za co płacisz

W cenę prywatnych zajęć (indywidualnych, lub grupowych) mogą być wliczone koszty:

• dojazdu,
• wynajęcia sali,
• przygotowania materiałów,
• związane z czasem indywidualnych konsultacji po zajęciach grupowych,
• związane z czasem na sprawdzenie wiedzy np. za pomocą rozmowy, lub testu (w tym przypadku także jego sprawdzenie)