Konspekt lekcji – jak go napisać?

Zarówno konspekt jak i scenariusz to zapis planowanej przez nas lekcji. Choć ich cel jest poniekąd wspólny można między nimi wskazać pewne różnice.

[heart_this]

Konspekt

Konspekt ma być zwięzły i konkretny. Przedstawia najważniejsze czynności wykonywane kolejno podczas planowanej lekcji. Często jego forma narzucana jest odgórnie, jednak musimy skonstruować go tak, by to nam ułatwił przeprowadzenie lekcji krok po kroku. Konspekt ma nam pomóc w rytmicznym przechodzeniu od jednego etapu lekcji do drugiego, zapobiegać chaosowi i stracie czasu – mamy przecież tylko 45 minut!

Konspekt powinien zawierać:

1. temat lekcji,
2. cele lekcji,
3. metody nauczania,
4. pomoce naukowe,
5. przebieg lekcji z podaniem czasu przeznaczonego na poszczególne etapy pracy.

Poniżej znajdziecie wyjaśnienie i rodzaje celów oraz metod nauczania.

Dlaczego jeszcze piszemy konspekt?

Konspekty pisane przez „początkującego” nauczyciela służą nie tylko wdrożeniu do nowej pracy, są też elementem kontrolowanym przez władze oświatowe w pierwszych trzech latach pracy w szkole.

Rzeczowe  przygotowanie konspektu to poszerzanie wiedzy własnej nauczyciela na tematy omawiane na lekcji. Natomiast przygotowanie metodyczne jest zapoznaniem się z odpowiednim fragmentem programu nauczania, lub podręcznikiem.

Konspekt lekcji w ujęciu „mądrych głów”

1. Według Marii Nagajowej jest to rodzaj notatki służącej nauczycielowi jako pomoc w prowadzeniu lekcji.
2. Wedug Bożeny Chrząstowskiej jest to rodzaj wypunktowania pewnej całości przy zachowaniu wyrazistej i logicznej hierarchii układu treści.
3. Według Stanisława Bortnowskiego jest kompletem starannych ale nieoficjalnych notatek, w których nie ważna jest forma graficzna, a które mają po prostu pomóc nauczycielowi przeprowadzić lekcję.

Cechy dobrego konspektu

• Pomija szczegóły nieistotne.
• Podkreśla informacje nadrzędne wobec mniej ważnych.
• Musi zawierać opis metody czy technik nauczania i wyraźnie pokazać ich funkcję.

Cele:

• ogólne – wyznaczające perspektywę pracy w dłuższym czasie;
• szczegółowe – których konkretna realizacja pozwala na osiągnięcie celu ogólnego;
• operacyjne – opisy zachowań uczniów; nauczyciel formułujący cel powinien wiedzieć co może robić uczeń na lekcji w celu osiągnięcia wyznaczonego celu.

Cel wykonawczy odnosi się bezpośrednio do ucznia i powinien zawierać w sobie:

• zachowanie końcowe , czyli przewidywanie osiągnięcia ucznia,
• warunki jego przejawiania, czyli możliwe drogi osiągnięcia planowanego celu,
• standardy osiągania zachowań końcowych.

Formy pracy

W dydaktyce polskiej wyróżnia się następujące formy pracy:

• zbiorową, w której nauczyciel pracuje z całą klasą,
• grupową, którą organizuje się jednorazowo,
• indywidualną, w której każdy uczeń pracuje samodzielnie,
• zindywidualizowaną, w której uwzględnia się możliwości psychofizyczne danego ucznia.

Metody

Najczęściej stosowaną klasyfikacją jest klasyfikacja metod Czesława Kupisiewiecza (1988).

Metody te opierają się na obserwacji, słowach, praktycznej działalności, lub grach dydaktycznych:

1. oglądowe, pokaz i pomiar;
2. słowne, wykład, pogadanka, dyskusja, praca z książką;
3. laboratoryjna, praktycznej działalności, praktycznego działania, zajęć praktycznych;
4. sytuacyjna, gier dydaktycznych, stymulacyjnych, metoda sytuacyjna, inscenizacji, giełda pomysłów.

Propozycja opracowania

SCENARIUSZ ZAJĘĆ JĘZYKA POLSKIEGO

Czas realizacji: 2 x 45 min.

Cel ogólny:

Cele operacyjne:
Uczeń:
– …
– …
– …

Metody:
– …
– …
– …

Formy pracy:
– …
– …

Środki dydaktyczne:
…

Przebieg zajęć:

1. …
krótki opis

2. …
krótki opis

3. …
krótki opis

4. …
krótki opis

5. …
krótki opis

6. Podsumowanie zajęć: …
krótki opis

Opracowanie: Jan Kowalski