Interpunkcja w wyliczeniach

Każdy na wyliczenia ma swoją metodę. Niektórzy twierdzą nawet, że mają rację bardziej i ich jest „mojsza” ponieważ rzekomo należy do jakiś odgórnie stosowanych zasad.

[heart_this]

Zasady są proste i dość logiczne. Jeśli poszczególne punkty to pojedyncze wyrazy lub krótkie wypowiedzi nietworzące zdań, mamy do wyboru kilka opcji:

• nie używać znaków interpunkcyjnych,
• używać przecinka,
• używać średnika.

Ważne dla wszystkich tych rozwiązań jest to by wybraną zasadę stosować konsekwentnie w całej pracy, lub  tekście a na koniec wyliczenia postawić kropkę.

Ja najczęściej stosuję przecinek do wyliczeń jednowyrazowych i średnik, kiedy
w  samej treści punktu pojawiają się przecinki.

Jeśli wyliczenie stanowią niezależne, odrębne zdania będące np. wnioskami płynącymi z tematu wyliczenia rozpoczynanie od wielkiej litery i kończenie kropką wydaje się sensowną praktyką. Jeśli natomiast wyliczane zdania stanowią elementy pewnej całości możemy je rozpoczynać z małej litery i oddzielać np. przecinkiem.

Warto dążyć do tego, by poszczególne punkty były jednolite gramatycznie, a więc albo były zdaniami, albo równoważnikami. Jeśli jakimś cudem już dochodzi do wymieszania tych form, to można zastosować interpunkcję taką jak w przypadku zdań.

Teksty marketingowe i na witryny internetowe

W przypadku tekstów reklamowych i tych, które mają zdobić nasze strony w sieci sprawdzi się chyba najbardziej wersja najprostsza pozbawiona znaków interpunkcyjnych (kropki na końcu nie możemy pominąć). Wprowadzi to czystość w graficzną oprawę tekstu na stronie, a w przypadku tekstu reklamowego „nie zaśmieci” głównych tematów przekazu.

Co na to Adam Wolański?

„Na końcu wypunktowanych elementów tekstu składanych w osobnych wierszach można pomijać znaki interpunkcyjne z wyjątkiem kropki zamykającej zdanie.”

Adam Wolański, Edycja tekstów (s. 65)