Czcionki szeryfowe

W poście poświęconym czcionkom i fontom mówiliśmy o kroju pisma, a także bazowym podziale czcionek na szeryfowe i bezszeryfowe. Dzisiaj weźmiemy pod lupę szeryfowy krój pisma. „Zdobnictwo” pisma szeryfowego wywodzi się z kutych w kamieniu napisów ze starożytnego Rzymu. W piśmie tym zdobienia i zróżnicowana grubość linii były śladami długa kamieniarskiego.

Krój szeryfowy (serif)

zawiera elementy ozdobne, znaki z różnego rodzaju poprzecznymi lub ukośnymi niewielkimi liniami, kreski stosowane w celu zwiększenia jego dekoracyjności. Jeśli dany font został zaprojektowany z wykorzystaniem szeryfów, to powinny być one konsekwentnie stosowane w całym zestawie znaków pisarskich danego fontu.

Podstawowe rodzaje szeryfów

szeryf klinowy w postaci trójkątów

belkowe w postaci jednolitych prostokątów

kreskowe w postaci cienkich kresek, skontrastowanych z główną linią znaku

skryte, czyli nieznaczne poszerzenia na końcach znaków

niektóre kroje pisma mają również szeryfy występujące na średniej linii znaku.

Jego przeciwieństwem jest oczywiście krój bezszeryfowy (sans serif), czyli krój pisma pozbawiony szeryfów, ozdobników. Kiedyś kroje bezszeryfowe stosowane były o wiele częściej ze względu na niską rozdzielczość ekranów. Drobne zdobienia szeryfowe były na nich widoczne niedokładnie. Do dziś jest to często standard w „pisaniu” internetowym ze względu na większą czytelność, co jak możecie sami stwierdzić po moim blogu nie jest zbyt często przestrzegane.