
Dębki – krótka historia osady
Dębki to znana każdemu i oblegana miejscowość letniskowa w województwie pomorskim. Czego o Dębkach nie wiecie?
Osadę zamieszkuje tylko kilkudziesięciu stałych mieszkańców.
Znajduje się w niej sporo bo aż 30 chałup rybackich z XIX wieku – kilka z nich przy ulicy Spacerowej. Nie są to jednak obiekty przeznaczone do zwiedzania.
Historia tego miejsca sięga jeszcze o kilka wieków wstecz. Z dokumentów historycznych wynika, że było uposażeniem dla klasztoru żarnowieckiego (kiedyś cysterski; dziś zakon benedyktynek) nadanym przez księcia Mściwoja II. Między wiekiem XVI a XVIII osada dzierżawiona była przez rodzinę Dembków. Nie trudno się domyślić, że to właśnie jej zawdzięcza swoją nazwę. Inne źródła podają, że to chłop Maciej Dębek otrzymał od zakonu w Żarnowcu część ziemi przy ujściu rzeki Piaśnicy.
Pod zaborami cała osada należała do zaboru pruskiego. Jednak w wyniku akcji uwłaszczeniowej ziemie w tym rejonie były nadane w posiadanie rodzinom rybackim. Po odzyskaniu niepodległości w 1920 roku, czemu ciężko się dziwić, ziemie wykupiono i przeznaczono na działki letniskowe.
W okresie międzywojennym przebiegała tam (na linii Piaśnicy) granica polsko – niemiecka. W samej zaś osadzie znajdowała się straż graniczna.
W czasie wojny Dębki nie miały lekko. Niemcy zamierzali zniszczyć wieś jako letnisko i częściowo im się to udało. Po wojnie z pomocą lokalnego duchowieństwa podjęto próby odbudowania zniszczeń.
To właśnie przez zaangażowanie księży Dębki stały się miejscem zjadów księży z całej Polski. Młodsi i starsi duchowni spotykali się na plaży i w kaplicy, przy stole oraz na „nocnych rodaków rozmowach”.
Dębki zaczęły rozwijać się w latach 90. Dziś są zadbaną miejscowością letniskową, przez którą przebiega szlak rowerowy i pieszy dla kijkarzy. Przy wydmach możemy wejść na oszkloną wieżę widokową (za wejściówki nie
Chyba największą atrakcją jest jednak szeroka plaża z miałkim delikatnym piaskiem oraz znajdujące się na niej łodzie rybackie stanowiące świetne tło do zdjęć.

